Randonnée de printemps

Ieder jaar is de wandeling rond Bourbon Lancy de eerste die we lopen in het voorjaar. En alle jaren verzuchten we, als we bij het eindpunt zijn aangekomen, dat deze tocht wel zwaar lopen is. Niet de afstand van 15 km maar het parcour dat zo geaccidenteerd is, doet onze spieren verzuren. Aan het eind van de wandeling, achter een bordje met Franse lekkernijen in de plaatselijke ‘salle de polyvalente’ kunnen de spieren weer ontspannen en krijgen de knietjes weer rust. Maar wat ons gepiep altijd weer naar de achtergrond laat verdwijnen is het feit dat er in het voorjaar altijd zoveel bloeit. Dit jaar heb ik met mijn kleine cameraatje de bermen afgespeurd en alles voor jullie gefotografeerd. Dan is het net of je een beetje meegelopen bent.

1. speenkruid (Ranunculus ficaria)
2. bosanemoon (Anemone nemerosa)
3. sleedoorn (Prunus spinosa)
4. slanke sleutelbloem (Primula elatior)
5. kleine maagdenpalm (Vinca minor)
6. stinkend nieskruid (Helleborus foetidus)
7. maarts viooltje (Viola odorata)
8. vroege sterhyacinth (Scilla bifolia)
9. holwortel (Corydalis cava)
10. gevlekt longkruid (Pulmonaria officinalis)

En als je dan achter wat Franse wandelaars loopt valt het op dat die zomaar bloemen plukken. We hebben heel wat bosssen wilde narcissen uit hun rugzakjes zien steken. Ik geloof dat dat in Nederland toch niet zo veel gebeurt. Want het is toch jammer dat de laatste wandelaars van dit lenteseizoen de narcissen niet meer zo mooi zouden zien bloeien.